ما شقایق های باران خورده ایم
سیلی نا حق فراوان خورده ایم
ساقه احساسمان خشکیده است
زخم ها از باد و طوفان خورده ایم !!!
تا چه بوده تاکنون تقصیرمان
تا چه باشد بعد از این تقدیرمان
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
یادش بخیر کودکی! قهر میکردیم تا قیامت ......
و لحظه ای بعد قیامت می شد.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
چه دردیست در میان جمع بودن
ولی در گوشه ای تنها نشستن....
به رسم دوستی دستی فشردن
ولی با هر سخن قلبی شکستن
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
آنان که عشق را می فهمند عذاب میکشند
و آنان که عشق را نمی فهمند عذاب میدهند.....!
@@@@@@@@@@@@@@@@
کسانی که به آنان عشق می ورزیم از بیشترین قدرت برای آزردن ما برخوردارند!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
کاش تار بودم تا آهنک دوست داشتن را برایت بنوازم,
کاش خاربودم تا چشم دشمنانت را کور کنم,
کاش گل بودم تا وجود ناچیزم را تقدیمت کنم,
افسوس نه خارم, نه تارم, نه گلم,
هرچه هستم, دوستت دارم!
#################################
بیخودی پرسه زدیم،صبحمان شب بشود،بیخودی حرص زدیم،
سهممان کم نشود، ما خدا را با خود، سر دعوا بردیم،
و قسم ها خوردیم، ما به هم بد کردیم، ما به هم بد گفتیم،
ما حقیقتها را،زیر پا له کردیم،و چقدر حظ بردیم،که زرنگی کردیم،
روی هر حادثه ای ،حرفی از عشق زدیم،
از شما میپرسم،ما که را گول زدیم؟؟
####################
کاش میشد عشق را تفسیر کرد
خوابه چشمان تو را تعبیر کرد
کاش میشد همچون گلها ساده بود
سادگی را با تو عالمگیر کرد
کاش میشد در خراب آباد دل خانه احساس را تعمیر کرد
کاش میشد در حریم سینه ها عشق را با وسعتش تکثیر کرد
موضوع مطلب : 
